BIBLIOTEKA
Opis zawodu
Terapeuta zajęciowy zajmuje się prowadzeniem terapii w procesie leczenia oraz rehabilitacji osób chorych oraz z niepełnosprawnością intelektualną w celu przeciwdziałania powstaniu przewlekłego stanu chorobowego lub trwałej niepełnosprawności.
Terapeuta zajęciowy to zawód, w którym stale rośnie zapotrzebowanie na specjalistów z tej dziedziny. Terapeuci mają bardzo szerokie możliwości zatrudnienia w placówkach wsparcia społecznego, domach opieki, oddziałach rehabilitacyjnych, placówkach opieki nad osobami starszymi, z problemami psychicznymi, specjalistycznych ośrodkach dla dzieci i dorosłych
z niepełnosprawnością intelektualną.
W pracy terapeuty niezbędna jest umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z ludźmi, cierpliwość, empatia, odpowiedzialność, samodzielność, wrażliwość, życzliwość i takt.
Nauka w zawodzie terapeuty zajęciowego skierowana jest do osób, które chcą uzyskać:
-dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie
– kwalifikacje do wykonywania zawodu uznawane w całej Unii Europejskiej
– stabilną pracę w stałych godzinach pracy,
– możliwość pracy w placówkach opieki zdrowotnej oraz placówkach wsparcia społecznego i edukacyjnych
Do dyspozycji naszych słuchaczy są doskonale wyposażone pracownie tematyczne m.in: arteterapeutyczna, kulinarną, krawiecką, garncarską.
Nauka w zawodzie poza teorią obejmuje również bezpłatne zajęcia praktyczne organizowane przez szkołę w potencjalnych, przyszłych miejscach pracy słuchaczy.
Absolwent, który ukończył kształcenie w zawodzie Terapeuta zajęciowy jest uprawniony do stawiania diagnozy terapeutycznej, planowania opieki i działań terapeutycznych.
Opis zawodu
Terapeuta zajęciowy zajmuje się prowadzeniem terapii w procesie leczenia oraz rehabilitacji osób chorych oraz z niepełnosprawnością intelektualną w celu przeciwdziałania powstaniu przewlekłego stanu chorobowego lub trwałej niepełnosprawności.
Terapeuta zajęciowy to zawód, w którym stale rośnie zapotrzebowanie na specjalistów z tej dziedziny. Terapeuci mają bardzo szerokie możliwości zatrudnienia w placówkach wsparcia społecznego, domach opieki, oddziałach rehabilitacyjnych, placówkach opieki nad osobami starszymi, z problemami psychicznymi, specjalistycznych ośrodkach dla dzieci i dorosłych
z niepełnosprawnością intelektualną.
W pracy terapeuty niezbędna jest umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z ludźmi, cierpliwość, empatia, odpowiedzialność, samodzielność, wrażliwość, życzliwość i takt.
Nauka w zawodzie terapeuty zajęciowego skierowana jest do osób, które chcą uzyskać:
-dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie
– kwalifikacje do wykonywania zawodu uznawane w całej Unii Europejskiej
– stabilną pracę w stałych godzinach pracy,
– możliwość pracy w placówkach opieki zdrowotnej oraz placówkach wsparcia społecznego i edukacyjnych
Do dyspozycji naszych słuchaczy są doskonale wyposażone pracownie tematyczne m.in: arteterapeutyczna, kulinarną, krawiecką, garncarską.
Nauka w zawodzie poza teorią obejmuje również bezpłatne zajęcia praktyczne organizowane przez szkołę w potencjalnych, przyszłych miejscach pracy słuchaczy.
Absolwent, który ukończył kształcenie w zawodzie Terapeuta zajęciowy jest uprawniony do stawiania diagnozy terapeutycznej, planowania opieki i działań terapeutycznych.
Czas trwania
2 lata – cztery semestry
Organizacja kształcenia:
Forma: dzienna
Układ zajęć:
→ 5 dni w tygodniu rano lub po południu
Forma: stacjonarna
Układ zajęć:
→ 3-4 dni w tygodniu rano lub po południu, np.: od środy do soboty
Egzamin
Słuchacze IV semestru przystępują do Egzaminu zawodowego, organizowanego przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną. Medyczna Szkoła Policealna nr 4 jest Ośrodkiem Egzaminacyjnym, dzięki temu słuchacze zdają egzamin zawodowy na terenie szkoły, w pracowniach, w których uczą się.
Uzyskany tytuł
Terapeuta zajęciowy
Perspektywy pracy
Terapeuta zajęciowy – absolwenci Szkoły, mają szerokie perspektywy pracy zawodowej. Najczęściej podejmują pracę w:
• warsztatach terapii zajęciowej;
• domach pomocy społecznej;
• domach małego dziecka;
• rodzinnych domach dziecka;
• pogotowiach opiekuńczych;
• przedszkolach (w pierwszej grupie rozwojowej);
• sanatoriach dziecięcych;
• dziecięcych oddziałach szpitalnych;
• lub prowadzą własną działalność gospodarczą, opiekując się dziećmi w ich domach rodzinnych.